Haydi Sen de Gel Katıl Bize! Önce Lefter'e, Sonra Kadıköy'e!

Geçen sezonun ikinci yarısıyla başlayan Fenerbahçeli Bloggerlar buluşmalarının sizin bildiğiniz adıyla FBloggers haline gelişi, 15 Mayıs 2011 günü çok özel anılarla dolu Lefter ziyaretiyle olmuştu. O günden beri de şahsi kaygılarımız olmaksızın Fenerbahçemizin olduğu her yerde grup olarak yer almaya çalıştık. Kah Kalamış Parkı'nı Fenerbahçe marşlarıyla şenlendirdik, kah Cadde'de şampiyonluk kutladık. Hepimizin içini burkan şu süreçte haksızlıklara, hukuksuzluklara karşı takımımızın sahada akıttığı alın terine sahip çıkmak için Topuk Yaylası'nda, Bağdat Caddesi'nde Çağlayan'daydık.

İşte bizi bir araya getiren o güzel gün anısına Lefter'i ziyaretimizin birinci yılında 12 Mayıs 2012 cumartesi günü şampiyonluk maçımız öncesinde yine Büyükada'da olacağız. Camiamızın sembol ismi Lefter Küçükandonyadis'i mezarı başında ziyaret edip kendisine geçen yıl verdiğimiz şampiyonluk sözünü bu yıl için yineleyeceğiz.

Bu özel buluşmanın ardından da bir maç öncesi klasiği olarak Nazlı'daki yerimizi alacak; içerek, eğlenerek, marşlarla şampiyonluk maçımızı bekleyeceğiz.

Haydi siz de gelin, katılın ve şampiyonluk şarkımıza ortak olun.
Buluşma Yeri: Bostancı Motor İskelesi
Buluşma Saati: 09.15

Not: Katılmayı düşünen arkadaşlar yorum bölümüne belirtebilirler.
Alternatif olarak Kartal'dan veya Kabataş'tan 09:30'da kalkan motorlarla da gelebilirsiniz.
Motor saatlerinin seyrek olmasından dolayı gecikme yaşanmaması rica olunur.

Ordinaryus Lefter Küçükandonyadis

Ne haberi aldığım an, ne de üstünden 24 saatten fazla geçmiş olmasına rağmen şu anda senin hakkında bir şeyler demek için ağzımı açamıyorum aslında. Zaten senin hakkında konuşmak, attığın 423 golün birini bile canlı canlı izleyememiş, hatta izlemeyi bırak dinleyememiş bana düşmez ya neyse. Kısaca içimden gelenleri yazacağım sadece. Ne Fenerbahçe'de nasıl oynamaya başladığından bahsedeceğim, ne de o talihsiz 6-7 Eylül Olayları'nda başına gelenden ve yaptığın insanlıktan.

Seninle ilgili söyleyebileceğim tek şey, kendimi şanslı hissedeceğim tek an aşağıdaki fotoğraf aslında. Evine doğru çıkarken yavaşça o yokuşu, biz ne kadar heyecanlıysak sen de o kadar heyecanlı görünüyordun uzaktan. O bahçede bizi karşılaman, teker teker sarılıp öpmen, o sıcacık muhabbetin ve gülümsemen olacak benim çok uzun yıllar sonra bile hatırlayıp anlatacağım. Gitmek için ayaklandığımızda "Hava da güzel bugün ama, olur da başka bir gün geldiğinizde hava bozarsa evim Fenerbahçelilere açık. Gelin kalın bende." dediğini anlatacağım Fenerbahçe'yi ve seni nasıl bu kadar sevebildiğimi soranlara. Evden çıkıp yokuşa doğru yöneldiğimizde nasıl biz çocuklar gibi şensek, sen de çocuklarını uğurlayan bir baba gibiydin aslında. "Allah yardımcınız olsun." dedin ya bize o gün, biz aynı cümleyi her gün senin için kurduk. Hep canlı, hep ayakta, hep gururlu ve mutlu olarak görmek için seni. Bundan sonra da hep öyle hatırlayacağım seni. Sevdiği insanları, çocuklarını büyük bir şevkatle uğurlayan bir baba olarak. Yarın umarım biz de seni, hak ettiğin şekilde uğurlayabiliriz. Şimdilik kendi adıma elimden gelen sadece bu, kusura bakma lütfen.

Nasıl senin evin her zaman Fenerbahçelilere açıksa Lefter Kaptan, bizim kalbimizde yerin de her daim var olacak. Ve ben o yeri, benden sonra gelecek her Fenerbahçeliye büyük bir gururla göstereceğim. Göstereceğim ki onlar da seni sevsin, seni anlasın. Her şey için teşekkürler.